Kroaks blog

Het is vandage Deersdag (meervoud van deer is deers en gen deern) en hoe toevallig 🙂 he’k un klein filmpje oawer de egels die bie oons onder het terras van het hoes zit.
Wie heurdn de ofgeloopn wekke à kleine geluudjes bie het terras mear dachen dat dit muuze warn. Gelukkig was dat neet zo, mear bint het egels (nè moo met veer jongn). Het gevolg van dit alles is wà dat het terras begeent te verzakn… Dat kö’w ok neet hemn, dus dizze schattige deerks munt de kommende tied verkassen. Ik heb het het egelhok wa’k twee joar geleane heb emaakt, à trechte zet. Hoppelijk kroept ze hierin vuurdat ze an’n weentersloap begint. En aanders mu’k ze un handje helpn bie het verhuuzen.

Ie kent de oetdrukking “rare sniebone” wà. Dat is iemand den un betje appat is. Mear wat mu’k no met dizzen raarn wortel? Wat vuur iemand is dat dan?

Ik weet neet wat oe va vrogger zea aj te dichte bie de putte of zoepkoele kwamn, mear wie kreangn aaltied te heurn dat er un bullebak in het water zat, den oe kon griepn en oe dan het water intrök. Doar waarn ie oe wà vuur! Dus wie heuln aaltied netjes afstàànd van het water. Het was neet woar mear wà effectief!

Kiek, Riessen hef het vuur mekaa! Zie goat met in de vaart der volkeren en bint promoveerd tot intercity station. Un intercity noar Utrecht stopt ok in Riessen. Ik hoowe neet mear oawer te stapn in Deawnter en kan dus tot Utrecht in’n zelfden trein bliewn zitn.

Helaas vuur mie is dat mear tiedelijk umdat dit koomp duurdat ze het spoor tusken Wierdn en Hengel repareert en un intercity noar Eanske dus Riessen as eindstation hef.

Ik zalle es kiekn op kantoor o’k neet via un slinkse maneere in de systeemn un einddoatum kan veraandern. Gewoon van un veere un viewe maakn, zodat het eane van de werkzaamheden 11 oktober 2025 wordt in plaatse van 11 oktober 2024. Hef de NS der wier un tevrean reiziger bie…

Het antwoord op boangn gesteelde vroage is “noar Den Bosch”. Net zoas in dat liedje “Dat gaat naar Den Bosch toe” ok wà bekeand as “Zoete lieve Gerritje”. Wie hadn doar vandage un planningsoawerleg en umda’w as NS-personeel gratis met ‘n trein könt, kan het gebuurn da’w smangs wat vearder van Utrecht zit. Um het ongemak van de lange reize wat good te maakn, wörn wie tracteerd op de lokale lekkerni’jn zoas un worstebroodje (un kadetje met un bol wos) en un Bosser bol (nè grote slagroomsoeze). Dat hakn der ‘s morns eawn good in….

Wus ie trouwens dat “Zoete lieve Gerritje” un oold dreenkliedje is oet begin 19e eeuw? In Broabant wörn het bievuurbeeld ezungn as ter un boer gung verhuzen. De ni’je buurn zungn het in de hoppe op un oetgebreide moaltied van de verhuuzende boer. Dat zal wat wörn hier, at straks de buurn goat verhuzen noar Riessen. Dan zal doar wà héél hard munn wordn ezungn….

In “Oud Achterhoeksch Boerenleven” beschrif Hendrik Willem Heuvel een aandere variant van dit dreenklied datte umstreeks 1870 in’n Achterhook heurdn zingn: “Komt, laten wij nog eens drinken, We zijn nu nog bijeen, Want over honderd jaren, Dan leeft er van ons geen een. Geen een van ons allen, zoete lieve Gerritje, Geen een van ons allen, zoete lieve meid”.

Met dizze opwekkende weure sloet ik dit berich mear of (en begeef mij thans naar de drankenkast….).

Ik hebbe vandage de leste etappe van het Marskramerpad eleupn, van De Lutte noar Bad Bentheim in Duutslaand. Ik bin der ooit in 2011 met begunn en noa un kleine pauze van un dikke tien joar he’k het van’t joar wier oppepakt. Dit oonder het motto “Wat in het vat zit, verzoert neet”, en dat geeldn natuurlijk ok vuur miene bene. Geen centje pijn ( mear wà un betje stief noa ofloop)

Het was un mooie route um te loopn. Via un brugge oawer un Deenkel loop ie zo Duutslaand in, zoonder enige grenscontrole. Oawer de weg, duur’n bos, langs un mais (ik lieke Dora met Swiffer wà) op noar Bad Bentheim, het eindpeunt. Oonderweg zag ik völle Bentheimer zaandsteen dinge (putte, bloomnbak, kribbe, standbeelden) mear het wörn mie net eawnkes te völle um alles met te sjouwn. Dus ie munt het mear met de foto’s doon…

Bad Bentheim is un mooi oold pleatske met un grote burcht, woer vrogger de graven verbleawn. Dizze burcht was natuurlijk ok emaakt van Bentheimer zandsteen (net zoas het paleis op de Dam in Amsterdam en un Martinitoorn in Groningen). Vrogger wörn de Bentheimer zandsteen ok wà het Bentheimer goold eneumd. Doar wörn dus good an verdeend. Noa verloop van tied wörn dit meender umdat beton meer en meer de plaatse innam van’n zaandsteen. Het verval zetn in. Vuurdeel hiervan (elk nadeel hep z’n voordeel) is dat Bad Bentheim un mooi klein pleatske bleef.

Wus ie dat ze hier vrogger völle Nederlaands en Nedersaksisch kuiern? In de kaarkn van het graafschap Bentheim wörn en wordt nog steeds diensen in het Nederlaands eheuln alhoewel dit un oflopende zaak is. Het Hoogduuts is rechtervoort de belangriekste sproake hier.

Mear met al dizze beslommeringen en oawerdenkingen ha’k un heeln mooin waandeldag (met prachtig weer) met an het eane un lekker glas Duuts beer. De conclusie (noa dat beer) was dat het Marskramerpad (en beer) noar meer smaakn…

Ie stoat er van te kiekn hoe snel sommige dinge in de natuur greuit. Zo as bievuurbeeld dit nös met padnsteule. In het begin van de wekke ha’k dit nog eschoffeld, en vandage stoat er opeens eenktzwamn. Woer die zo snel vandan komt wear ik neet. Ik weat wà dat ze ok heel snel oet bint ebleuid . Het wordt dan van die zwatte in mekaar eväln streuperige steumpkes…

Vandage stön der un stukn (dat het un column) in de kraante van Paul Abels oawer un grootn maishakselaar den aaltied achter oe steet. Heel toevallig ha’k op 23 augustus 2015 un stukn eskreawn oawer hetzelfde onderwerp: un grootn maishakselaar. Is dat toevallig of is dat toevallig?…

23 augustus 2015 – Met un kolf boang ‘t maisveeld oetstekkn

Ie kent de oetdrukkinge wàh “de kop boven het maaiveld uitsteken”. Dan dooj het  net iets ààns en better as de middelmoat van de leu. Gevoar is dan wàh dat er oen kop of wordt èhakt want as rechtgeaarde Nederlàànders  veendt wie ok daj gewoon munt doon, want dan dooj àl gek genog.
Un variant op het sprekwoord is “Met un kolf boang ‘t maisveeld oetstekkn”. De betekenis van dit sprekwoord is dat aj het net wat better en ààns doet as de middelmoat, dit  slech vuur oe is! Immers,  un kolf wordt eerder leug èpikt duur de kreain umdatte der oet stekt. En oeteandelijk val ie ie net zo snel as de ààndere maiskolven ten prooi an un grootn maishakselaar. Den hakselt alles tot kleine stuks…
Nò zit ik wier te deankn woer un “grootn maishakselaar” vuur steet.

Utrecht was de geboorte – en woonplaatse van Dick Bruna en dat köj dan ok zeen in de stad. Bie het conservatorium steet dit beeld van Nijntje en van Dick Bruna. Hee was biezeunder productief want hee hef 124 preantnbeuke eskreawn en eteaknd. Ziene Nijntje beuke bint wereldbekeand, tot in Japan too. Doar is zelfs nog un Tweantse versie van Nijntje emaakt “Nijntje in ‘n derentuin”. Ok heffe völle bookumslaangn emaakt vuur bievuurbeeld de zwarte beertjes reeks oawer Havank van Bruna (het femiliebedrief). A’j dat allemoal zo zeet, dan köj zengn datte völle kon loatn zeen met weinig oet te beeldn. Dat is het teangnoawergestelde van wa’j rechtervoort bievuurbeeld in de politiek met maakt. Doar kuiert ze heel völle, mear zengt ze weinig..

ik hebbe vandage un eennoalessen van het Marskramerpad eleupn. Dizze etappe leup van Oldenzaal (Olnzel,) tot an de Duutse greanze bie De Lutte. Volgende keer loop ik de leste etappe van De Lutte tot an Bad Bentheim (in Duutslaand). Het was vandage un mooie tocht met as hoogtepeunt un mooi Mariakapelletje in het greun. Ik kwamme dan ok helemoal zen an bie het eindpeunt….