Vandage met het eapelnskelln kwam ik een paar biezeundere exemplaarn teangn. Die wo’k oe toch loatn zeen, dus ik heb ze op’n foto èzet.
Met un “betje” fantasie zeer ik ter de volgende figuurn in:
Un earsen dut mie deankn an Robbie Badeend. Den is ondermear bekeand van Sesamstraat.
Un tween lik op un dodo. Den vogel is àlange oetèstèurven, mear dizzen eapel likt er aardig op. Ik zee de krààntnköppe àl: Dodo duikt op in Waterhoek!
Un daarn lik op Knorretje, den klein’n bingn oet Winnie de Poeh.
Dan is nò natuurlijk de vroage wa’k de volgende keer met eapelskelln teangkomme. Un grootn eapel in de vorm van het heuwd van Minister Ivo Opstelten? Ai den eapel opet dan bliew ie kauwn. Ie komt er neet duurhen… Of un veerkààntn eapel dej neet gaar kriegt? Dat is un zogenaamden innovatieven en duurzamen eaepel. Den köj stapeln in de panne en doarnöast ok elke keer wier metkokn. Dan hej in het vervolg meender eapeln neurig, En dat is wier good vuur het milieu…
