Vandage waw wier un dag in de Betuwe. Wie hebt hier verscheidene joarn èwoond, en het is dan ok aaltied mooi um eawn terugge te goan en te kiekn wat er zo àl neet is veràànderd. Um mooi pleatske um te zeen is Slijk-Ewijk. Dat lig pal an de Waal. Het kleine witte kearkske lig oonder an’n diek. Ok hier schrit de “secularisering” (wat’n woord wier) voort want doar zit nò un kunstgalerie in de kaarke. Ik deanke neet dat de bouwers ooit hadn èdach dat eur gebouw zòll èèndigen as kunstgalerie.
Iets vearderop hef un neawe van mie un oole Betuwse boerderieje koch, doar isse nò bezig met het opknappn. Het is een echte oetdaging, en dat is’t. Het is een hele mooie stea um te wonn, want vanoet het sloapkamerraam zeej de bootn oawer de Waal vaarn.
En natuurlijk twee foto’s oawer de oogstactiviteiten in de Betuwse vette klei. Eapeln en sukerbietn wörn der oet de klei haald. Op sommige stukke hadn ze àl èploongd en zag ie un glààns van’n vettn klei in de zunne. Bie oons ko’j vrogger asbeks maakn van’n klei in’n tuin, zo vet. ‘s Zommers was alles keihard oppedreungd en zag ie de schuurn in’n klei, ‘s weenters was’t eene groote sopboele aj der leupn. Mear greuin wol’t spul in’n tuin wà!
