In’t vuurjoar goat alle vogels wier nösseln, zo òk de sproan. Die wilt het leewste oonder de dakpann van het hoes kroepn um un nös te maakn. Gelukkig is het dak an de oonderkàànte met plastic stripn dichtemaakt. Mear de leste dage heurn wieleu un drok lawaai vanoet het dak van de badkamer. Doar is één kozien van rot (da’s echt gen goeiigheid…) en de sproan konn via het gat in het kozien un nös maakn oonder de pan’n. En at dat nò heel rustig en beschaafd gung, mear nee, het gung van dik hout zaagt men planken. Un lawaai `s morns op het dak, hele täkke en stukke stro wörn noar binnèslept vuur het nös. En as ze oetrössen dreetn ze de boele vanaf un ràànd van het dak ok nog oonder.
Dus doar he’k un stökn, of nog better, un plänkn vuurestökn. Het verdeent de schoonheidsprijs neet, mear het is wàl effectief. Gen last meer van de sproan oonder het dak!
