De lelietjes-van-dalen bleuit nò volop in’n tuin. Kleine blömkes met un fris greun blad dat ok nog mooi van vorm is. En muj der is an roekn! Zie roekt noar kolonnie en noar deure zeape van de Boldoot. Of zol dat juust andersumme munn wean? Lelietjes-van-dalen wordt ok wàl meiklöks èneumd umdat ze in mei bleuit.
Minder mooi is dat dizze plàànte giftig is. Ie munt er un neuze neet te dichte biehooln, want àànders kriej dur flink las van. An de ààndere kaante, het is wàl wier un probaat middel um de kniene oet’n tuin te kriegn: eawn wat loatn preuwn en weg bint de kniene. En dat op un honderd procent biologische wieze. Dan bi’j toch duurzaam bezig. Of zee’k dit nò wier verkeerd?
