Um bie de oole landbouwwerktuuge te bliewn, hieroonder steet un earpelsteuter. Dizzen wörn en wordt nog steeds gebroekt (oom Gerrit, ik bedàànke oe!) um geater in de groond te maakn vuur de potearpel.
Het exemplaar hieroonder is a meer dan zestig joar oold want den wörn àl gebroekt duur mie opa en oom in de joarn vieftig. Ie harn toe nog gen earpelpotmachien’n dus alles mus met de hààne gebuurn. Ai un bunder of wat met earpeln hadn, mo’j dus aardig wat geater stootn. Dit verdeeln ze dan met mekaar. Mie oom mos bievuurbeeld ‘s morns un uurkn stootn vuurdatte noar schole gung. Het verveelnse veunè dat er genne veere opzat dent dur vuur zorgen dat un earpelsteutel omhoge sprung aj de geater hadn èmaakt. Het wörn zo zwoar! Met miene 20 vierkàànte meter har ik doar nog gen las van…De geater warn zorèmaakt en de de earpeln zitter à in (vuur de kenners: Parel en Lekkerlander). En no mear ofwachen of het inderdoad de pareltjes onder de earpeln bint…Vuur’t zelfde geeld bint het steenknde rotte knoln, die’j alleanig mear vuur de zwijnen könt gooin. Zol doar dan dat sprekwoord vandan komn?
2 antwoorden op “9 april – Un earpelsteuter”