He’j dat ok, dat hoe oolder da’j wördt, hoe mear da’j de oawerlèènsberichen in de kràànte goat lezen? Vandage völ mie oge op un rouwadvertentie van iemand den net zo oold was as mie. Toe’k het nauwkeuriger leazen, bleak datte oet Wierdn kwam en da’k um nog ken’n van vrooger: ik heb saamn met um op het keenderkoar èzötn (héééééél vrooger). He was lange zeek èwes duur un hersentumor.
Kiek, en dan goaj wàl wier eawn bie oe zelf an’t noadeankn. Ie könt soms wa wat zeerte in’t knee hemn, ie hebt ok las van de crisis, ie könt neet alles wa’j wàl gearne woln doon, want un ààndern kan dat toch ok? En goat zo mear duur…
Vuurnaamste is nog daj nog gezoond bint, daj nog heel völle dinge wàh könt doon en da’j mekaar nog hebt! Dat mu’j smangs gewoon wat vaker beseffen.
