Wat in dizze dage mooi is te zeen, is dat un mist teangn aongd zachtjes sluupend bezit neamp van de weidns en de sleute. Oaweràh zeej mistfladn opduukn en grötter wödn. Vuurdaj het weet zit ie der zelf miln in en köj de weg neet mear zeen. Ik kanne best begriepn dat ze hier vrogger witte wiewn inzaggen die oe leutn verdwaaln en oe het water intrökn. En ok in oonze moderne tied met navigatie op de telefoon en xenon ledlààmpn op’n auto kö’w nog makkelijk de weg kwietraakn en zo het water injaangn. De witte wiewe bint van alle tiedn…
Et was hier vanmorn zó mistig… i-j konnen gaels neet zeen wat veur weer at et was!
En ie hadn de oongn wàh lös? 🙂
Geleuf et wal want ik geleuf nooit dat ik met de ogen dichte naor Winterswiek veuren kan zonder ongelukken. 😉