Vanoangd bi’w noar de dodenherdenking in Eanter èwes. Het is indrukwekkend um te zeen, dat er zeungtig joar noar ‘n oorlog nog zovölle leu dit gedeankt. Zoas aaltied spöln de twee orkesten van Irene en St. Cecila samen een antal mooie passende muziekstukke. The Last Post wörn dit joar duur “oonze” Joris èdoan. Hee is bie de muziek ègoan as trompettist umdatte dit stuk zo mooi vön. Dat was in 2008. Dit joar is zien läste joar umdatte noar de vakàànsie geet studeern in Leiden (atte zien eindexaamn haalt, mear dat koomp volgens oons wa trechte…). Het is dan ok wàl heel speciaal datte juust dizze leste keer dit solostukke mag bloazen. Un circel is as het ware roond. Een betje trots bi’w dan ok wàl…
Heel bijzonder dat Joris de Last Post mocht spelen, altijd een kippenvelmoment, voor mij tenminste.
Mooie afsluiting van een episode in zijn leven; dit zal hij zijn hele leven onthouden! Ook voor papa en mama een gedenkwaardig moment (vooral achteraf waarschijnlijk…)