De eapeln munt der neurig oet. Ik binne met het hele rooigebuurn eene wekke later as vuurig joar, toe’k ze der op 1 augustus oet heb èdoan. Ik deanke neet dat ze nò rottend in de groond zit, want het is dreuge genog èwes in de leste dage.
Dit joar he’k mear een soort, de Lekkerlander. Un goein naam, want het water löp mie àl in’n moond bie alleanig het leazen van’n naam. En dan mu’k ze nog preuwn…
Het bint natuurlijk, net zo as vuurig joar, beste eapeln. mear wat wi’j, zie bint ok op beste groond èteeld en met völle leefde en andach verzorgd 
