A’k ‘s morns noar waark fietse zee’k oaweral gelle bloomn n bleui stoan. Ik heb es noa èzoch welke bloome dit is. Het is de Teunisbloome of ok wàh de de Oenothera biennis. Dit is un rechop goande tweejoarige plàànte den tot àànderhalven meter hoge kan wörn. In’n zommer geffe prachtige gelle bloomn die ‘s aongs lös goat, bestöwn wordt duur nachvlinders en dan un volgenden morn wier verwelkt. De gelle bloomn wordt oppevolgd duur doonzige pölln die kleine zwatte zöadjes bevat. Un naam “Oenothera” koomp waarschijnlijk oet het Grieksee ‘oinos’ (wijn) en ‘thera’ (jacht), dat duudt op de wortels van de plàànte die, as ze wordt ègetn, un verlangn noar wien zolln opwekkn. Ik weet niet of dit verlangen nog oonderschied maakt tussen wittn en rooin wien, Of zol het dan un verlangen noar rosé wörn?
De teunisbloome steet rechtervoort bekeand um zienen öllie. Dizzen öllie wordt èmaakt van de zöadjes en hef, zoas de kruundeskunnigen en ààndere geleardn het zengt, un antal hele goeie eigenskappn: Ie könt un ölie gebroekn aj un antal kilo’s lichter wilt worn zoonder un dieet te volgen, het helpt good teangn un cholesterol en un te hoongn blooddruk.. Het helpt ok teangn rheumatiek, exceem en ààndere jökkerieje. As leste kalmeert het hyperactieve wichter en verdrif het katers. Un ech woondermiddel dus!
Mear, vuur daj dit gebroekt en un antal liters achteroawersloat, least eers un biesloeter! Doar zölt ongetwiefeld un antal meender mooie biejwaarkingen wean (met name dommigheid umdaj zo völle hebt èkoch…)
