Op’n Earsen Poasdag he’w oons eengste poasveur in’n bràànd èstökn. Un oole traditie he’w in ere èheuln, zoonder tegemoot te komn an de teagnwoordige tiedsgeest. Dus gen draank en ok gen muziek. Ok gen kollosaal groot veur met völle leu der bie. Het was was un mooi heanig vuurnkn met alleanig de vrouwe en mie (en nè greape met wat pieteröllie). En het brààndn ok nog onmeunig good. Wat wi’j nog mear? Un earsen foto gef de sfeer good wier.
