Vandage he’w de kamer van mie moo op het Stadkwartier in Riessen leugehaald. Zee hef hier twee joar met völle plezeer ewoond. Ie least soms in kraante oawer slechte verzorging in verzorgingstehuuze, mear doar was hier gen sproake van. Het personeel hier (de zusters) döt alles vuur de bewoners. Ik kan de verzorging doarumme met één woord saamnvattn : leefdevol!
Mear wie monn vandage alles leughaaln, zodat er wier un ni’jn bewoner kan wonn. Het deer mie nog wà zee toe’w de grote eeknhoolntwandkaste monn opruumn. Mie moo was doar biezeunder trots op. Den harre samen met mie vaa nog vuurin Almelo bie Makkinga Meubelen ekoch. Elke keer a’w bie eur op het Stadskwartier warn, zee’re dat de kaste zo mooi was. En nò mo’w um noar de stort brengn umdat niemand meer un doonker eeknhooltn kaste in de kamer wil hemn stoan. Het is feitelijks gewoon spaanplaat met un dun leugke eeknfineer, mear toch.
Zoas ie op’n foto könt zeen, blift er niks mear oawer van degene die op dizze kamer hef eleawd. Alleanig de herinneringen. En dat geeldt vuur oons mear ok vuur het personeel…