Het station in Riessen lig as un oase van rust in dizze drokke duur crisis bevängn wereld. Het KNMI har code rood offekondigd, dus het zol knap biester weer wörn. Ofwel, leu waart oe en bliewt bin’n!
Dat väl allemoal nog wàl hard met. Un betje sneeuw, mear vearder gen gekke dinge zoas stoefsneeuwbultn, iezel, oawerstekknde iesbeern en goat zo mear vedan. Ik konne gewoon met de busse en’n trein noar’t waark zonder vertraging. Alles leup zoas het mos loopn.
Doarumme mu’w mear gauw un eane maakn an dizze paniekzeeieri’je want ie scheet er zo weinig met op. Makkelijkst is dat te doon duur de codekluurn te ofwaardeern, zoas bievuurbeeld code “lechroze” of code “gel met un rood stipke”. Dan wee’j dat er wat an de haand is, mear ie weet ok dat het hoogstwoarschienlijk zal metvalln.
Bie dit alles mo’k deankn an un titel van un lp van Supertramp oet 1975 “Crisis, what crisis”. Vandoar den lessen foto.
