Het is bie oons thoes ‘s aongs ene grote duusternis, mear bie de ni’je bewoners van het boetngebied is het vake juust umgekeerd: ene grote lechzee. Alles is verlicht: het hoes, un tuin, de beumkes in’n tuin en un oprit. Ie mon’n eens iets oawer het heuwd zeen in’n duustern. Ik weet neet wat hier nò echt de reden vuur is, mear zelf veen ik het te völle van het goeie. Het is juust mooi at alles duuster is. Het is better vuur de natuur en het gef un geveul van röste. Woerumme toch al die drokte van dat lech?
