Umdat het de Quatorze Julliet is, un nationaaln feestdag in Fraankriek, he’w beslöttn um vandage oet te wiekn noar Duutslaand. Alles zit namelijk potdichte in Fraankriek, zelfs alle weenkels, inclusief hypermarché en bakkers sint èslötn. Doar vaalt vuur oons neet völle te feestn.
Baden-Baden lig an de aandere kaante van de Rijn en is un oold kuuroord. Het is in’n oorlog neet bombardeerd, dus ie zeet er nog prachtige oole gebouwn, greune parken en met grote beume umgorde lanen. Dat gef alles un bepaalde allure zodaj noa vief minuutn in dit pleatske al helemoal “zen” bint. Noa tien ninuutn wee’j àl niks aans…
Wat opväl an Baden-Baden was het hoge griesgehalte in de stroatn. Wie zaggen der weinig jonge leu (behalve wieleu) mear wie zaggen er des te mear ooln van dage. Dat hef, deank ik ok, invlood op het tempo woerin de dinge gebuurt. Alles gung gewoon un trat laankzamer. Doar was gen eankele jachterigheid bie de leu te bekenn. A’j op’n terras goat zittn duurt het een meenstens half uur vuurda’j wordt èhelpn. Ik heb doarumme de foto’s ok mear in zwat-wit wieregeewn, kluurnfoto’s warn mie te völle waark…
Noe weet ik heal wat meer oawer BB, ik was alleane bekend met de autobahnkirche. Doar stoppn wie aaltied op duureize noar Zwitserlaand.
Ik wus niks van disse rieke historie van de stad. En ne Russische kaarke nog wa… wat zol doar de echtergroond van wean?
Good goan!
Annie van Mölnkaamp