Vanof vandage et wie aleanig nog mear prachtigen, luchtigen en dreungn sloat zoonder un spoortje water. Woerumme? Ik kanne un sloat nò dreugedreain in de eigenste sloat centrifuge en hoof hem neet mear oet te kniepn. De oetvinding van de eeuw! Het kossen mie alleanig heel, heel völle meuite um de vrouwe doarvan ok te oawertuungn. Mear via un umweg (un verjeurdagskado van de zönne ) is het toch èlukt en hef de sloat centrifuge zienen definitieven intrea èmaakt in oons hoeshooln.
Vanof nò hoo’k gen sloat mear oet te kniepn zoda’j een’n greun’n nattn fossen in de schale kriengt, mear ik kan het gewoon dreugedreain in de sloat centrifuge of zoas de oosterbuurn zengt in de “de Salatschleuder!
Mag ie dree kear roadn wa’w de kommende wekn vuurnamelijk et…
