Het is zo toverdan un traditie da’k met dizze blog wietergoa 🙂 Het is ok un traditie dat er elk joar in Eanter un volkkerstzang wordt organiseerd. Zo ok dit joar wier, noa twee joarn van afwezigheid duur corona. De volkskerstzang is, un naam gef het al an, un zangdiens den wordt organiseerd duur de gezamenlijke kaarkn van Eanter vuur de hele bevolking van Eanter. Un naam veen ik nog wà appat umdat mie ok döt deankn an de Völkerslacht bie Leipzig in 1813. Mear dizzen is vuur de bevolking van Eanter en doar warn vanoangd gelukkig gen slachtoffers te betruurn…
De roomse kaarke zat vanoangnd dan ok good vol met de bevolking oet Eanter um te lustern noar kasliedjes van verschillende koorn leu oet Eanter. Het mooie van dizzen zangdiens is dat het leag-zullerig is (laag-drempelig) en dat zo betje iederene de liedjes kan metzingn. Ongeacht a’j noa protestaant of rooms bint, het geet mear oawer één dinge en dat is het woonder van kas. Doar bint gen speciale muurn of vaardigheden vuur neurig umdat te begriepn. Ik deanke dat het Evangelie ok zoo bedoeld is, vuur iederene en zoonder flantuutn. Het was vanoangd un sfeervoln oftrap richting kasdage, zoonder kersborrels, lawaai en aander gedoo. Tookn joar wie!
