Kenn ie dat? Dat het smangs meer waark is dan da’j hadn èdach? Zo ok vandage.
Bie het oetgreawn van de dahlia’s bleek dat ze anmerkelijk bie hadn ejongd. Wat veurig joar één klein knölke was, is nò ne grootn kloetn met knoln ewörn. En zie mon der allemoal oet zodat ze in kommenden horrowweenter neet bevreest. Dus ik binne good an het greawn èwes. De hele kroeproemte steet nò vol met deuzen met dahlias. Hoe zol dat volgend joar dan goan?
En dan die blaan. Begin oktober lean der nog mear weinig op het grös en in de borders, mear oondertusken is het wàl iets mear èwörn (zachtjes oettedrukt). Ik dache da’k vandage alle blaan eawn an de kaante zol maakn, mear dat väl teangn. Ik binne tot de helfte kömn. De aandere helfte koomp tookn wekke wàl.
Mear zoas de vrouwe zea: A’j het “bit by bit” kom ie der ok. Dat klopt! Zolange het nog mear gen blad vuur blad wordt…
