Op velerlei verzoek (met name oet Leiden ) he’k vandage mear wie de penne èpakt um un stukn te skriewn. Het oonderwaarp is dizze keer miene vrouwe, want den heb ik jeurig vandage! Den is vieftig joar èwörn. Un echen Sara! Dat kon wàl un vri’jn dag lien, ha’w zoor èdach , en doarum bi’w gisteraownd noar Leiden vertrökkn. Het leek oons wàl mooi um den dag samen met Joris te viern, den in Leiden studeert. Wie harn un kamer reserveert in un luux hotel bie het station. Um toch enigzins de kossen te drukkn ha’w zelf un meulke stampot moos met un rookwos met ènömn, wa’w bie Joris in hoes hebt oppègetn. Het mut toch woeraans vandan kommn…
Un volgenden dag mos Joris gewoon noar college en doarumme bin ik met mien’n Sara noar de kust van Noordwijk ègoan. Zo vake komt wie neet bie de zee! Het was gloepens mooi weer en wie konn doarumme un lekker stukkn wààndeln langs de kuste. Het noadeel van zonne wanderling is daj het zelfde stukke ok wier terugge munt loopn. Ie könt doar gen rondje loopn.
‘s Numdaangs bi’w wie noar Leiden ègoan en he’w doar het museum vuur Volkenkunde bezoch. Ondàanks un naam was ter weinig volk in’t museum. Miskien dat het merendeel van de leu moss waarkn op deensdag? Nou ja, wie harn teminste alle ruumte in het museum! Toevallig was doar un oetgebreide tentoonstelling oawer Boeddha. Ik konne zo wat Boeddha’s metnemn in in’n tuin te zettn Dat zeej rechtervoort völle, iedereen hef zien eengste Boeddhabeeldje in’n tuin.
‘s Oangns hew oonzen trip offeslötn met un feestelijk moal ettn in’n gezellig restaurant. En nò mear wachen op un volgenden verjeurdag…