In Amerika (woer aans…) he’j het verschiensel van homesteaders. Dat bint leu die in de weeldernis zelf un blokhutte (of iets luxer) bouwt op un stukke groond en dan probeert helemoal zelfvoorzienend te wean. Zie verbouwt eur eengste etn, heb’t vake wat sikke, kippn, vaarkn of beeste en probeert zo vuur zichzelf te zorgen. Helemoal onafhankelijk van de boetnwereld met ziene weenkels, kantoorn en verkeersdrokte. Gelukkig is het bie oons nog neet zo veer, mear het har der vandage wàl iets van weg. Wie warn hoaste helemoal zelfvoorzienend met oons etn. Wie atn eapeln met zalm en venkel en hoaste alle ingrediënten kwamn oetn eengsen hof. De eapeln ha’k vri’jdag erooid, de venkel ha’k net ‘s middaangs oet de groond etrökn, de knoflook lea nog te dreungn in de schure en zelfs de peterselie en munt kwam oet’n eengen kruidentuin. Het enige wa’w neet zelf harn “verbouwd” was un zalm en ‘n witn wien (woer’n zalm in mos zwemn). Toch mear un keer un oftakking van de Regge noar oons hen greawn woe’w dan op de glooiende kaantn wat wienstökke könt plaatsen. Of nog makkelijker, gen vis en wien mear op het menu zetn! Gewoon elken dag eapeln met wat broene boon’n zoas Bartje ok zo gearne lussen…
