Het spul in’n tuin begeent nò te bleuin. Het meeste bleuit roze, wit of pears, mear ik heb ter ok plaantn met knalkluurn inzittn. Die he’k wàl in’n proeftuin stoan want de “tuincommissie” veun het neet good dat ze in’n grootn tuin bie’t hoes kwamn te stoan.
As earste knalkluure is het vlammend rood-oranje van de papavers an de buurte. Mooie grote bloomn die elk joar terugge komt. Ik dache dat het eenjeurig spul was, mear kloarbliekelijk he’j ok meerjeurige papavers. Het zoad kö’j dreungn en dan krie’j moanzoad (wat ne naam). Dat gebroek ie wier bie het bakn van stoete, taartn en aandere baksels.
De tweede knalkluure is het blauw-pears van de ridderspoor. Den he’k vuurig joar ezeaid en van alle 12 oppekömn pleantjes is ter mear ene oawerebleawn. De rest is finaal oppegetn duur de slakn. De slakn könt harder etn dan ne ridderspoor kan greuin. Het wordt neet anneroadn um thee van gedreugde ridderspoor te maakn umdat het giftig is (net zoas het vingerhoedskruid da’w ok in’n tuin hebt stoan). Dus moch ie ooit bie oons thee dreenkn, kiekt oet wa’j dreenkt! Gewone thee bevaalt aaltied het beste…
