Vandage, bie het sneuin van’n hooltwal, kwam ik de eerste bleuiende plaantn àl teengn: un’n hazelaar. Dizze struuke bleuit aaltied heel vrog in jet joar (smangs ok àl heel late in’t joar) en het apatte is dat er dan nog geen blaan anzit. Het is un eenhuuzige plaante woerbie de mannelijke en vrouwlijke bleuiwiezen an de zelfde struuke zitt. In ‘n foto köj duch mie heel good zeen wat de mannelijke bleuiwiezen bint. De vrouwelijke bleuiwiezen bint weggestopt in’t oksel van’n blad en bint roodachtig van kluur (stoat helemoal leenks op’n foto). Noadat ze bint bevrucht duur het stoefmel van de snotterbeln, greuit hier de hazelnötn oet. Het doert alleanig wàl lange vuurdat ‘n hazelaar volwassen is en vrucht geet dreangn. Dit gebuurt pas na ongeveer tien joar. Mear doarnoa köj der elk joar oe potje sukelapasta oonderzettn vuur’n Nutella…