Vandage goa’w Valencia ontdekkn. As eerste bi’w doarumme noar de Mercat Central ègoan, nè grote oawerdekte maarkt, woe’j alles op het gebied van vaske en iets minder vaske voedingsmiddeln könt kriengn. D’rek toe’w de duure lös dean, kow àl roekn dat Valencia an de zee lig. Wat un dààmpn van vis kwamn oons tegemeute. Wie kreengn der noo neet derekt zin an…Mear alles lea der, van eenkvisken tot an leawndige kreaften. Iets veerderop bie de ofdeling Vleis höngn de Iberico scheenkn an het plafond. Genog vuur de “vleeschminnende mens” . Het meuiste was dat er hier ok un Twents borrelhapje kon wörn èkoch, namelijk un stukn keaze met dreuge wos. Vermoedelijk is dit duur Spaanse soldoatn die in Twente warn èlegerd ten tijde van’n 80-jeurigen oorlog met ėnömn noar hoes (Spanje). Het borrelhapje is un betje verbasterd umdat ze hier neet die fijne dreuge wos hebt zoas wie die hebt, mear och, ie munt het ok neet te nauw bekiekn. Het geet um het grote plaatje. En zo zee’j dus oaweral ter wereld Twentse invloeden terugge. Woer un kleine regio (zoonder vliegveld) toch groot in kan wean…
