Het is vandage Palmpaosken en vandage is bie oons in de kaarke un oole traditie wier opni’js innevoert: het maakn van un Palmpaosken-stok duur de wichter. Heel mooi, zonne traditie, want de vrouwe hef het er bievuurbeeld nog steeds oawer hoe’te vrogger zelf zonnen mooin Palnpoaskenstok har emaakt. Dat bint de “zeute” herinneringen an vrooger…
Vuur mie geeldt dat meender, want bie oons thoes en in de kaarke (Riessen) wörn dat neet èdoan.
Wat vuur mie wier un aandere traditie is, is het etn van eier met Poasken. En doar hef de vrouwe wier niks met van doon umdatte zelf gen eier lust. Wie vult mekaa heel good an…
Ik kanne vandage dus un bevestigend antwoord geewn op de bekeende vroage ”He’j àl un ei èhad?” Joa, en dat he’k! (en het was gen lulei)
Ik mosse nog eawn deankn an dizze versjes van vrogger. Kloarbliekelijk bi’k un enigsen in de femilie die dizze hef onthooln want miene zusters kenn ze neet mear. Iemand aans misskien wàl?
Palm-palm Poasken
Loat un koekoek roasken
Loat un kievit zingen
Dan kriew lekk’re dingen.
Ei koerei – ei koerei
Volgende wekke dan krie’w un ei
Eén ei is gin ei
Twee is ’n half ei
Dree ei is ’n Poasei.
Henk,
Wier een mooi verhaal van oe.
Mer eier kuulen, dat dear ieleu toch wal met palmpoasken? Ears kluuren (mangs met grös)dat dan met het water metkokken. Dan wörden ze mooi greun.
En zwaantjes kreeg ieleu toch ok wa? Met nen stat van een palmtekn of iets aans wat der in den hof was.
Ik doar het ankommen zoaterdagnomiddag met de kleankinder. Het zeent dan wa sukela-eikes. Mangs muj der wa iets ne niejen twist an giewn…