Ik har ofgeloopn zoaterdag wat vingerhoodskruud in twee pötte plaant, Da’s aaltied mooi um te zeen, vuural as ze bleuit, Helaas leutn ze zoatersag direct àl eur köpke hangn. Het leek dus niks te wörn. Mear noa vandage, met al den reangn, is ter toch beweging innekömn. Zie hebt de moodveern neet loatn zakn en stoat wier vuurzichtig rechtop. Dat gef wier hoppe vuur tookn zommer!
