Vanmiddag mo’k wat sukelaatjes wegbrengn noar de eldere leu oet de kaarke en in een vlaag van sportiviteit he’k de fietse mear èpakt. Dat doo’k neet zo vake, mear vandage leek het mie wàl un good moment. Un betje frisse loch zol mie wàl good doon. Het gung helemoal good totdat het begun te reangn. Toen wörn het plezeer al gauw meender. Mear zoas het sprekwoord zeg ”Het geet neet vearder as het vel”, ofwàl ie munt neet piepn en noar fleenk duurtrappn wa’k dan ok net vuur de grote buuie in thoes. Oonderweg he’k nog een paar foto’s èmaakt van de Bekke of zoas nò zengt de Regge. Het was vrooger un rechen steenksloot, mear he is in de ofgeloopn joarn oarig schoner èwönn en kroonkelt è volop duur het Tweantse landschap.
