Het antwoord op boangn gesteelde vroage is “noar Den Bosch”. Net zoas in dat liedje “Dat gaat naar Den Bosch toe” ok wà bekeand as “Zoete lieve Gerritje”. Wie hadn doar vandage un planningsoawerleg en umda’w as NS-personeel gratis met ‘n trein könt, kan het gebuurn da’w smangs wat vearder van Utrecht zit. Um het ongemak van de lange reize wat good te maakn, wörn wie tracteerd op de lokale lekkerni’jn zoas un worstebroodje (un kadetje met un bol wos) en un Bosser bol (nè grote slagroomsoeze). Dat hakn der ‘s morns eawn good in….
Wus ie trouwens dat “Zoete lieve Gerritje” un oold dreenkliedje is oet begin 19e eeuw? In Broabant wörn het bievuurbeeld ezungn as ter un boer gung verhuzen. De ni’je buurn zungn het in de hoppe op un oetgebreide moaltied van de verhuuzende boer. Dat zal wat wörn hier, at straks de buurn goat verhuzen noar Riessen. Dan zal doar wà héél hard munn wordn ezungn….
In “Oud Achterhoeksch Boerenleven” beschrif Hendrik Willem Heuvel een aandere variant van dit dreenklied datte umstreeks 1870 in’n Achterhook heurdn zingn: “Komt, laten wij nog eens drinken, We zijn nu nog bijeen, Want over honderd jaren, Dan leeft er van ons geen een. Geen een van ons allen, zoete lieve Gerritje, Geen een van ons allen, zoete lieve meid”.
Met dizze opwekkende weure sloet ik dit berich mear of (en begeef mij thans naar de drankenkast….).
