Umdaw à wier vuur het tweede joar op riege gen paosveur könt anstekn, he’k vandage mear un antal foto’s oetekeuzen oet de tied toen dit nog wà kon. Zoda’w het neet verget.
Het vaalt mie wà op da’w hier (bie Doar achterin de Weide) bes völle braand hebt, ok al was het gen Poasken. Het meuiste (of slimste) warn de conifeern die’k op un vrijdagmiddag anstökke met nè straffe oostenweend. Al’n rook (en conifeern könt rookn!) gung linea recta richting de buurn en de provinciale weg den un paar honderd meter veerderop löp. Het was compleet mistig, alarmfase rood, zoas ze rechtervoort zengt. Ik verwachen elk moment de plietsie op het aarf, want den rook ko’j neet missen. Het braandn fleenk dus blussen kon ok neet mear. Gelukkig gung het good, mear ie leert er wà van: stek nooit conifeern in de hens at de weend oet het oosten koomp…