Bie mie schoonzuster bi’w vandage drok ewes met het ophangn van un käsje in’n douche. Alles gung good, het käsje zat in mekaa, de pootjes zatn der oonder en het enigste wat er nog mos gebuurn was het boorn van twee geatjes in de mure um het käsje met schroewn vaste te maakn.
Net bie het boorn van de allerleste milimeters van het allerleste geatje veuln ik nattigheid (letterlijk en figuurlijk). Ik har de waterleiding eraakt den doar juust duur de mure leup en het water spuitn der oet. Ik probeern nog net as Hansje Brinker het water te stopn met mien’n vinger, mear doar was gen hooln mear an, het gung gewoon duur. Dus wie hebt heel gauw de hoofdwaterkrane dichtedreaid en un loodgeeter ebeeld um de boele te loatn repareern. En dat allemoal duur den lessen milimeter den ik nog mosse boorn…
Het käsje he’w mear wier teruggezet op un aandere kamer. De volgende keer za’k ter mie 110 procent van vergewissen da’t er bie het boorn genne waterleiding duur de mure löp. Of gewoon iets meender deepe boorn…
