Vanaongd bi’w noar un toneelstukke èwes “De koning van het grasland” ofwà “‘n könig van’t gröslàànd”.
Het toneelstukke geet ooawer un boerngezin ten tijde van de MKZ crisis. Doar is un groot verdreet want zie bint eur enigste wich verleurn duurdat ‘n boer neet good oet harre kekkn met het trekkerveurn. Het boernbedrief lig nò op zien gat en de rekknge bleiwt mear komn. Munt ze duur bliewn boern of mut het roer volledig umme. Doarnoast is’t er ok nog de oole vaa in’t hoes den ok het neudige te vertelln hef (un rolle van Helmert Woudenberg den dree joar geleen ok Mansholt spöln).
Un titel koomp van un grutto, ‘n könig van’t gröslàànd”. Un Grutto probeert zich net as un boer stoande te hooln in de veranderende omstandigheden. De weide leawert ok neet mear genog voedsel op vuur’n grutto um te oawerleawn. Wat mut den no doo?
Het was un mooi stukke woe’j noa de tied nog vake an munt deankn. Un soort herkauwn um in boerntermen te bliewn. Dizze probleemn spölt vandage un dag ok nog bie de boern, ofwel op zien Nederlaands “De problematiek is nog zeer actueel in de landbouw”.
Het stukke wörn op locatie èspöld in un soort heuibaarg bie un echen boer op’t aarf. De karakteristieke geurn van mest en pesvoor ontbrakn dus neet. De vrouwe was neet blie …