Dit is wa’k vanmorn zagge toe’k oet het raam keake: snee! En dat nog wà in april. Zie zengt nogwà eens: aprilletje zoet, geeft weleens een witte hoed, mear dat klopn dus vandage vuur 100 precent. Ik mosse direct deankn an un liedje van Prince: ‘sometimes it snows in April’ (of op zien plat: ‘smangs sni’jt het in april’), da’k vuur de eerste keer heurn toe’k in 1986 stage leup an de LSU in Louisiana. Herinneringen bint dat, woe’j dan lichtelijk melancholisch (ok wier zò mooi en appat woord wa’j op zien Duuts munt oetsprekn) an teruggedeankt. Mear das war einmal, dat geeldt ok vuur Prince want den is neet meer oonder oons, en wat tenslotte oawerbliewt bint de herinneringen, want un snee is inmiddels ok àwier smeultn a’k dit schriewe…