Vandage gen stukke oawer un treintje mear oawer Trijntje (Oosterhuis). Zee hef un hele mooie plate émaakt met leedjes van Henny Vrienten (Doe Maar), den helaas àl oet de tied is èkömmn. De plate hef ze samen èmaakt met de wichter van Henny en zie trekt nò langs de theaters in’t laand um de leedjes te loatn heurn. Dat leek oons ok wá mooi um noar te lustern, dus vandage bint de vrouwe en ikke in het treintje èstapt (wie munt de NS wà sponsorn) um noar Trijntje te lustern.
Zie spöln in De Flint in Amersfoort, dus wie warn nog wà eawn oonderweg vanoet het oosten. En met het natte weer en de stakingen bie de bussen zakn oonze stemming met de minute toe’w in Amersfoort warn annekömn. Zo’w wà op tied wean? Ha’w neet better met ’n auto könn goan? Het humeur wörn der bie oons zogezegd neet better op… Gelukkig jaangn der nog ene bus de goeie kaante op, en warn wie net op tied in’t theater. Het optreadn met de gloepens mooie leedjes maakn heel völle good. Ik heb nog neet zo vake zoiets moois èheurd. Goeie teksten (tenminste dat veen ik), un goein zangeres en un goeie band woer de dree wichter van Henny Vrienten in zat’n. Mu’j dizzen mear lustern: Melk en honing. Al met al un klasse aongdje oet in het verre Amersfoort.
En de terugreize? Den gung iets better, mear dat kwam umda’w zelf naor het station leupn in plaats van op de busse te wochen den waarschijnlijk toch neet kwam. Oeteandelijk stappn wie um viewe vuur twaalne in Riessen oet’n trein. Ie munt toch iets oawerhemn vuur cultuur…


