Vandage mos het wier gebuurn: roetn lappn. En umdat het nogà grote roetn bint, mut het met ‘n lädder gebuurn. Un heel gesjouw, want un träpke voldöt neet, dan zol aleanig de oonderkaante de beurte kriengn. Gelukkig he’w genne verdeeping (un raar woord want het geet toch um iets wat omhooge geet) op het hoes, want dat zol nog mear sjouwn en lappn kossen. Dizze roetn (op dree kopse kaantn) bint mear as genog. Zo köw un weenter wier met schone roetn in (althans, dat veen ik…).
