‘n Bieslook bleujt nò volop in’n hof, dus dat verdeent wà un foto! Doarneust is het ok nog un plàànte woej met oet munt kiekn. Ik zolle dus dur mear neet te völle van ettn of an roekn. Lèast de leste paragraaf van dit artikel mear.
Dit berich is enömn oet Wikipedie, de Nedersaksische versie van Wikipedia. Doar stoat ok Twèèntse artikeln in, zelfs over miene geboortegroond.
Bieslook (Latien: Allium schoenoprasum) beheurt tot de lookfemilie (Alliaceae) en is verwant an bolgewassen zoas de siepel, prei, knoflook en gao zo mar duur. ‘t Is een vaste plàànte die ofkomstig is oet Europa en Noord-Azië. De bieslook bleuit van juni tot juli, in blauw-roze-violette scharmen. Bie ons koomp ok nog wilde bieslook vuur. Dit soort planten zorgt vuur een voedselveurraod onder de groond die de weenter overleawt, zodat ze in ‘t veurjaor heel gauw op könt komn en könt bleuin en zaod makn. Elken ‘bol’ vormt een niewn bol, mear vaak ok meerdere breudboln an de wortels. Dit is de ongeslachtelijke vorm van voortplanting. Daorneust is der ok geslachtelijke voortplanting, duur zaodvorming.
De plant is pollenvormend (een andere benaming veur zojevormend), en hef in de femilie de kleinste bolletjes, mar ze bint helemaol geliekweerdig an de, in vergelieking, reusachtige bollen van Amaryllis.
Van de bieslook gebroek ie bie ‘t kloarmaakn van eten veural de jonge dunne stengels. De dikkere stengels hebt de neiging tao te wörn. De bolln die zich vormt an de oeteindn van de stengels ku-j better neet etn. Zie hebt een hallucinerende warking en könt slimme concentrasie- en erectieprebleemn veroorzaakn.
