Ok ‘s morns vrog köj mooie foto’s maakn. In dit geval un foto van’n plèantje met dauw op de blaadjes. Het lik nò nog heel fris en fruitig mear vanmiddag um twee uur is het wà iets àànders, at het boang de dartig graon is. Dan zit er nog mear weinig fut in! Alleenig ‘s oangs trek alles wier bie, at het un betje water hef èhad. Dan lik het wier wat!
Kuj natuurlijk ok wier op oezelf betrekn. ‘s Morns spring ie oet berre, loat oe un betje natreangn (=dauw) onder’n douche, en met un snee stoete achter de koezen sjees ie noar het waark. Vol met goein mood! Helaas wo’j doar dan wier confronteert met de waan van de dag en kachele ie geduurende de loop van’n dag wier langkzaam in. ‘s Middaangs kriej zelfs nog las van de lunch-dip. Totdat het tied is um te vertrekkn. Dan kriej plotsklaps wier zin in an’n oangnd. Ie kloart er vanop en met gezwinde spoed maak ie daj wegkomt. Op noar hoes! Tied vuur aandere dinge! (met in oe achterheuwd de gedachte da’j un volgenden dag hetzelfde wier met maakt, en’n dag doarnoa en doarna….)