Het daarde “grote” deer wat de oetgebreide en kale steppen van’n Waterhook bevolkt is het schoap. Ik murre zengn dat ze dur neet aaltied al te klook oetzeet. Miskien doarumme wat de oetdrukkinge “Wat un dom schoap”. Ech knap bint ze ok neet met die gelle bolle oongn…
Dizze schöape bleewn heel ofwachtend in riege stoan toe’k un foto maakn. Zie warn neet gespeend van enige nieuwsgierigheid. As tur een schoap begun te loopn gung de rest dur direct achteran. En dan muj ze wier heel vuurzichtig lokn umm un goein foto te maakn. Het sprekwoord “als er één schaap over de dam is, volgt de rest vanzelf” koomp mie dan wà heel bekèènd vuur.
