De plätte, aj is wussen wat doar allemoal achter oet wörn edach , dan wuss’ie meer dan daj wolln weetn….
Mear in het Tweents gebroekt wie nog aaltied “plätte” vuur het vuurheuwd. Ik dache dat het was offeleid van “plaate”, een plat stukke materiaal met un groot plat oppervlak. Het vuurheuwd heft er dan soms ok wa iets van weg, eene groote kale vlakte (bie’n een’n mear as bie’n aandern), meer aj het noazeukt dan blik dat in het Middelnederlands (1150-1500) un platte ok un tonsuur was, un kale kruin. Kloarbliekelijk bint plaat(e) en plätte allebeide offeleid van hetzelfde oold-Nederlandse woord.
In’t Tweents gebroek ik het woord nog wah, alhoewel völle aandern dit woord te “plat” veend en leewer “vuurheuwd” gebroekt, dat lik wat netter….
Doarumme as oetsmieter nog een oetdrukkinge: Ai der ene vuur de plätte houwt is’t neet good. want dan sloaj um vuurn kop.
